Op 9 maart blaast de kranige Will Ferdy 90 kaarsjes uit. Een mijlpaal om te vieren, in de kijker en de ether. Vanaf tien uur is hij samen met Yvette Ravell te gast bij De Madammen op Radio 2 en 's avonds bij Lieven Van Gils in Van Gils & Gasten op Eén. Diverse kranten besteden ruim aandacht aan de jarige artiest.
Story en Primo brengen deze week een ruim interview en Dag Allemaal zal van het verjaardagsfeest komende zondag (12 maart) een reportage maken. Dat concertfestijn op de twaalfde verdieping van hotel LINDNER in de Lange Kievitstraat 125, vlakbij het Centraal Station van Antwerpen is intussen volledig uitverkocht. Will zelf zal voor een mini-recital zorgen maar er staan ook tal van collega’s artiesten op de affiche: Yvette Ravell, Liliane Saint-Pierre, Lissa Lewis, Jürgen De Smet, Lilly West, De Melandos, Phil Hunter, Mark Riské, Danny Sinclair, Chris Bracke, Bobby Setter en Patrick Fakkel.
Naar aanleiding van 60 jaar carrière interviewde onze redactie Will al eens in 2008.
In zes decennia trakteerde hij zijn publiek op een repertoire om u tegen te zeggen. Ook toen werd zoveel liefde voor muziek en vakmanschap uitbundig gevierd. Een galaconcert met alles erop en eraan, nieuwe muziek inclusief, in aanwezigheid van toenmalig minister Bert Anciaux in de Antwerpse Bourlaschouwburg.
In Hoboken, de thuishaven van Will Ferdy doken we in de rijke geschiedenis van een muzikaal monument. Charles Trenet, Guido Gezelle, Gilbert Bécaud, Louis Neefs, Jacques Brel, Armand Preud’homme, Wim Sonneveld, Ke Riema en zovele anderen, ze zitten allemaal in Ferdy’s persoonlijke teletijdsmachine.
Will Ferdy: Toen ik een jaar of vijf was -ik kon nog niet eens lezen of schrijven- snuisterde ik graag in de muziekcollectie van mijn ouders. We hadden thuis een koffergrammofoon en stapels 78-toeren-platen waarmee ik mocht spelen. Ik kon geen woord lezen en toch haalde ik er steevast de juiste titels en zangers uit. Frank Sinatra en Charles Trenet -mijn groot voorbeeld-, waren toen enorm populair. Willy Derby, Maurice Chevalier...ik verslond al hun platen en stond mee te zingen in al die talen, louter fonetisch. Ook nu nog komt dat visueel geheugen me van pas om mijn teksten te leren.
Als ik goed gewerkt had op school mocht ik tot mijn grote vreugde naar de bioscoop. Ik leefde mee met de helden van het witte doek. Ik was gefascineerd door al wat bewoog op het scherm. Al wat licht uitstraalde beschouwde ik als een wonder. Zo had ik een fietslamp van mijn vader met een batterij erin. Daarmee speelde ik mijn eigen schaduwspel.
Rechtstreeks een concert van Jozef Schmidt vanuit de Opera van Gent via de radio kunnen beluisteren vond ik buitengewoon. Dat applaus van het publiek, dat was voor mij mijn wereld. Daar ergens moet mijn verslaving aan het podium en het publiek geboren zijn (lacht).
Sinds Will Ferdy in 1950 doorbrak met Ziede gij me gere ? hebben talloze tour de chants, gouden platen, tributes, prijzen en ook moeilijkere tijden elkaar opgevolgd, maar Ferdy blijft immer trouw aan zijn eigen idealen, plooit niet voor trends en is bovendien een rasechte selfmade man, dé man achter Will Ferdy Producties.
Over zijn grote hit Christine: Dat gaat over een ontmoeting die ik beschreven heb zoals ze letterlijk is verlopen. Na een gebroken relatie ontmoette ik mijn ex maanden later opnieuw. Het relaas daarvan heb ik opgetekend in een gedicht: Mijn vriend. Het nummer dat eruit groeide doopte ik Christine omdat het kind een naam moest hebben (lacht). In die tijd (1967) was zingen over een homorelatie nog taboe. Het zou trouwens ook nooit het succes gekend hebben dat het nu wel heeft gehad.
Van onze redactie van harte proficiat en nog vele jaren, Will!
Enkele frappante weetjes:
Will Ferdy alias Werner Ferdinande, in 1927 geboren op het “Nieuwland” in Gent, maakt al zijn liedjes door middel van zijn stem, muzieknoten zijn niet aan hem besteed.
Ooit trad Will Ferdy op met de moeder van Catharina Valente
In Ferdy’s indrukwekkend prijzen- en gouden platenpalmares prijkt o.m. ook het Eremetaal van SABAM (1998 voor zijn 50-jarig beroepsjubileum) en de Muze van SABAM (1993)
De bijzonder productieve componist auteur èn acteur werd in 1994 door Albert II benoemd tot Ridder in de Leopoldsorde
ZES MIJLPALEN VOOR ZES DECENNIA
* Met zijn liedje Het regent in de straten (op tekst van Ke Riema) forceert hij in 1954 een doorbraak in het “betere genre”.
* Will Ferdy’s pad kruiste dat van wereldsterren, zo ontmoette hij zowel Charles Trenet als een innemende Gilbert Bécaud meermaals. Met Trenet werkte hij zelfs samen voor de Vlaamse televisie in het kader van een tribute.
met Gilbert Bécaud (archief Will Ferdy)
* De Straatmus van Parijs zoals hij Piaf bezingt in zijn eigen liedje, zag hij verschillende keren in levende lijve aan het werk. Moeizaam en afgetakeld maar nog steeds fantastisch bij stem inspireerde ze hem voor dat nummer.
* Op toernee voor Vlamingen in Canada en Amerika werd Ferdy in 1960 door zijn uitgeweken landgenoten op handen gedragen. Uit die periode dateert ook zijn muziekversie van Gezelles Het Schrijverke
* Zijn nummer Belijdenis, oorspronkelijk een liefdeslied en voor Canzonissima destijds nota bene ongeschikt bevonden, is nu een evergreen geworden. Het wordt in de kerk gezongen bij blijde en trieste momenten.
* Bert Müller, een jonge talentvolle arrangeur uit Oostende maakte alle arrangementen voor een hele reeks nieuwe en oudere Ferdyliedjes w.o. zes verschillende versies van Christine in diverse talen (waarvan eentje in het Gents!).