Hoe vier je dertig jaar schrijversschap? Juist, met een nieuw boek. Voor de voorstelling van Marie (uitgegeven bij Van Halewyck), koos auteur Marc de Bel Kazerne Dossin in Mechelen als locatie uit. Dit derde deel uit een trilogie met voorgangsters Mette (dat tot stand kwam met steun van een beurs uit ons gamma fictie) en Ule, is deels gebaseerd op het verhaal van barones Lily de Gerlache de Gomery. Zij tekende haar oorlogsherinneringen op in De Valse Stilte.

Marc de Bel beschouwt zich als een soort doorgeefluik die “de oude wijn in nieuwe vaten kan gieten.”
Ook voor Marie praatte hij vooral met getuigen die alles aan de lijve ondervonden. Marc: Verhalen zijn constant op zoek naar iemand die ze wil.

De bekendste schrijver-onderwijzer van het land neemt het de jeugd niet kwalijk te weinig voeling te hebben met de geschiedenis van de wereldoorlogen maar…"dit mag niet vergeten worden."
Meteen wordt de hoofdreden van het boek blootgelegd. Marc: Marie is een geromantiseerde mix van twee bestaande personen, fictie die leest als non fictie. Het is mijn taak om de lezer een aangrijpend, ontroerend verhaal mee te geven.

Muziek speelt een belangrijke rol in het boek, benadrukte de auteur. Wat kleindochter de Bel, na een tijdreis naar Appleblossomtime van de Andrew Sisters via een oude grammofoon, mooi illustreerde op accordeon met een Frans wiegeliedje. Au clair de la lune….

De productieve schrijver werkt momenteel aan een boek over “Epinona”, dochter der Eburonen.

Marc: Vrouwen zijn als personage veel interessanter dan mannen…