Drie uiteenlopende theaterauteurs. Drie verschillende stukken. Uit meer dan dertig inzendingen koos de jury van de Taalunie Toneelschrijfprijs voor de theaterteksten “Find me a boring stone”, “De Schaar van de tsaar” en “De Advocaat” van respectievelijk Rik van den Bos, Freek Mariën en Ilja Leonard Pfeijffer.
Secretaris van de jury Cécile Brommer introduceerde de drie als “situatie overschrijdend toneel”; “teksten die zichzelf lijken te spelen” en  “ambacht gecombineerd met makerschap”.

Na een spannende finale won “De Advocaat” uiteindelijk het pleit. Hierin bewerkstelligt het hoofdpersonage stap voor stap zijn eigen ondergang.
Quotes uit het juryverslag: “Een soort omgekeerde Griekse tragedie” “De allure van een repertoirestuk”; “ De systematiek van de verbloemende taal wordt blootgelegd”.

De eerste steen
Ilja Leonard Pfeijffer: “Dat is lang geleden, maar ik herinner me dat Michel Sluysmans, (de regisseur van het stuk nvdr) naar me toekwam in Genua om te praten over dit idee.
We hadden het er uitgebreid over en van meet af aan vond ik het een bijzonder interessant project.

De protagonist is losjes gebaseerd op de bestaande figuur van Bram Moszcowicz, een Nederlandse topadvocaat. Maar je zou net zo goed kunnen beweren dat het niet over hem gaat. Het is eigenlijk een fictief stuk over iemand die willens en wetens zijn eigen carrière kapot maakt. Omdat hij zich niet meer thuisvoelt in de wereld van glamour en succes waarin hij terecht is gekomen.”

Hollywoodiaanse opbouw
“Ik volgde hier het model van Aristoteles, “vijf bedrijven”. Je zou kunnen denken dat het een heel ouderwets model is van een ouwe Griek van vijfhonderd voor Christus maar het is heel erg actueel. Het werkt gewoon heel goed. In heel veel Hollywoodfilms waarvan je dat niet zou verwachten bijvoorbeeld. Ook commerciële films, die zich houden aan die structuur omdat het nou eenmaal goed werkt.
Red.: Maar het is niet per definitie de methode die u hanteert?
Ilja Leonard Pfeijffer: Nee niet altijd, maar ik vind het goed om dit als een soort van hulplijn achter de hand te houden of zo. Aan “De Advocaat” is op deze manier vorm gegeven, bijna als een klassieke tragedie.  Zo’n structuur van vijf bedrijven past daar heel erg goed bij.

Red.: Is “De Advocaat” verfilmbaar?
Ja dat lijkt me wel, volgens mij is het zelfs heel goed verfilmbaar. Aan het scenario hoeft sowieso niets te veranderen. Je kan het zo verfilmen. Laten we bij deze een oproep doen (lacht).

Filmregisseurs die zich geroepen voelen, kunnen zich melden.

Met de oorkonde van de Taalunie.
In 2014 won Ilja de Libris Literatuurprijs voor zijn roman “La Superba”. Hij werd eerder genomineerd voor de Gouden Boekenuil. De auteur schrijft ook gedichten, columns, essays, kritieken en songteksten. Momenteel werkt hij aan een nieuwe roman. “Maar die bevindt zich nog in een pril stadium, ik kan er nog niet te veel over kwijt.”

Om een kwinkslag zit de gelauwerde auteur niet verlegen. Hoe het voelt om door een jury in één adem genoemd te worden met Shakespeare en Pirandello? “Dat is natuurlijk een enorm compliment…. voor Shakespeare en Pirandello (lacht)” (TG)

Dit jaar was het Vlaams Cultuurhuis Brakke Grond in Amsterdam het toneel voor de jaarlijkse prijs, opnieuw geschonken door Stichting Lira en Sabam for Culture, ter waarde van 10.000 Euro.

foto's (c) Sabam/tg