Morgen gaat ‘Nele Needs A Holiday’ in première in de KVS. Duivel-doet-al Nele Van den Broeck schreef de autobiografische musical speciaal voor het Fringefestival in Edinburgh, het grootste kunstenfestival ter wereld. “Sterke muzikale arrangementen”, “Goeie humor en eigenzinnige charme”, de lovende termen in de Britse pers liegen er niet om. Hoog tijd dus voor de thuismatch.
‘Nele Needs A Holiday’ kwam mee tot stand dankzij een exportbeurs van Sabam For Culture waarmee we jonge Belgische auteurs financiële steun geven voor een theaterpremière op een gerenommeerd festival in het buitenland. Eerder kon ook Marieke Dermul op de beurs rekenen voor haar intussen beroemde stuk ‘European Citizen Popsong’ dat ook in première ging op Fringe.
Nele: In juni speelden we de musical voor het eerst. Dat was in het Londense Oval House. Latitude, een festival in Suffolk volgde. Daarna trokken we er een maand lang mee naar Edinburgh.
Omdat er sowieso al theatrale elementen in Nele Needs A Holiday zaten, wou ik per sé daar heel graag spelen. David Bauwens, één van de leiders van het theatergezelschap Ontroerend Goed en curator van Fringe motiveerde me om een musical te schrijven. Fringe promoot immers niet zozeer bands maar eerder voorstellingen. Ik ben David erg dankbaar voor de wildcard die ik van hem kreeg voor Big in Belgium, het showcase festival van de Belgen in Edinburgh.
Ik had al theater en muziek gemaakt dus dacht ik aan een musical als logisch gevolg. Maar dat er zoveel bij komt kijken, kon ik me vooraf niet indenken. Geluidstechnici regelen, technische fiches opstellen, repetitieruimtes vinden, audities organiseren, en dat allemaal in een land dat ik eigenlijk niet zo goed ken.
Affiche (c) Kaat Pype
Nele: De musical telt tien rollen. Ik kon geen tien man betalen, dus spelen we met drie alle rollen. Ik heb enorm tegen de klok moeten schrijven. Als ik dit nog eens doe, ga ik mezelf wel wat meer tijd geven (lacht). Aan de ene kant deed het wel deugd om zo’n deadline te hebben. Zo is het er toch maar van gekomen. Je kan blijven wachten op instanties die je vragen om “iets” te komen doen.
Ik kreeg een ontwikkelingsgerichte beurs van de Vlaamse overheid om me te ontwikkelen als theaterauteur. Maar dat was niet genoeg om alle kosten te dekken. Gelukkig kon ik ook op de beurs van Sabam rekenen. Zo kon ik mezelf wat meer tijd gunnen om te schrijven.
Ik hoop echt dat de voorstelling nog een paar keer gaat spelen. De Belgische première in de KVS op 8 februari is uitverkocht. En met de recensie in The Guardian kan ik voor de rest van mijn leven stoefen op café (lacht). (TG)
