Met het uitmuntend kerstrapport van onze laureaten luiden we graag nieuw feestgedruis in.

Maandag 18 december 2017 gaat de Sabamannalen in als de vijfde editie van onze jaarlijkse awards, dit keer in de KVS in hartje hoofdstad, vakkundig aan elkaar gepraat door gastvrouw Friedl' Lesage.
Winnaars en nominees staken na afloop hun enthousiasme niet onder stoelen of banken.  Onze jury’s kropen in de pen om de winnende auteurs en hun repertoire de hemel in te prijzen.

Een kwestie van geluk (beste docu)

“Kat Steppe trok een half jaar door Antwerpen en Borgerhout. Daar verzamelde ze mooie, menselijke, maar vaak ook verpletterende, verhalen. 'Een kwestie van geluk' is een weergaloos portret van een wijk en de mensen die er wonen. Niets is voorgekauwd, maar in elk shot, elk beeld, is haar auteurschap voelbaar.”

 

Bobbejaan (eervolle/speciale vermelding docu)
“Samen met Benny Vandendriessche maakte Tom Schoepen een intiem portret van zijn stervende vader en zijn zorgende moeder.  'Bobbejaan' vat aan vóór de ziekte helemaal in het lijf geslopen is. Zo geeft de film een ongeziene inkijk in het leven van een icoon. Tegelijk is het  een ode aan het menselijk verval en de niets ontziende liefde die daar bij hoort. Tot het einde.”

 

Bevergem (beste fictiereeks)

“ ’Bevergem’ heeft lak aan alle regels die gangbaar zijn in fictie. De vertelstijl is onstuimig en het verhaal  zo West-Vlaams als de pest. Maar 'Bevergem' steekt kundig de draak met alles wat burgerlijk is. Het geheel baadt in een zeldzame vorm van poëtisch absurdisme.”

 

Generatie B (eervolle/speciale vermelding)

“Joost Vandecasteele schreef een eigenzinnige, intelligente, losgelagen serie die vaak striemend geëngageerd is, maar even vaak ook waanzinnig grappig. Een serie die vooruitloopt op al de rest en daardoor zijn publiek niet helemaal wist te vinden.”

 

Home (beste fictiefilm)

“ ‘Home’ is de toegankelijkste film die Fien Troch al maakte. Met 'Home' toont ze opnieuw dat ze één van onze meest waardevolle regisseurs is: met adembenemend gemak verkent ze ongemakkelijke gevoelens. Meteen in de openingsscène pint ze die vermaledijde clash der generaties pijnlijk juist vast. Indrukwekkend schrijfwerk is het ook: doorheen een schrijnend drama mengt ze kleine situaties die iedereen herkent.”

 

 

Het Hamiltoncomplex - Lies Pauwels (beste jeugdtheater)

“Dertien dertienjarige meisjes en één bodybuilder op scène, dat klinkt als een recipe for disaster. Dat Het Hamiltoncomplex toch een memorabele voorstelling werd, die zowel tieners als hun ouders enorm aanspreekt, komt door de geflipte fantasie van regisseur Lies Pauwels, haar durf om buiten de lijntjes te kleuren en de meisjes op scène niet als brave prinsesjes op te voeren. Drie scènes zullen ons altijd bijblijven: die waarin een meisje in perfect Engels een ellenlange opsomming maakt die telkens begint met 'No' (een manifest van een tiener die het helemaal anders wil doen); de breekbare danssolo op Chandelier van Sia (waaruit zoveel kwetsbaar verlangen sprak om een volwassen vrouw te willen worden) en de tienermoederscène (waarin de meisjes - lekker stout - redenen geven om lekker zwanger te worden op hun jonge leeftijd).

De jury is benieuwd naar de nieuwe jeugdproductie van Lies Pauwels bij Het Paleis en wenst haar ook veel succes met de remake van Het Hamiltoncomplex in het Duitse Bochum.”

 

BUKO – Stefan Lernous (beste theater)
“Stef Lernous blijft onvermoeibaar nieuwe stukken creëren over de rafelranden van onze samenleving. In de figuur van Charles Bukowski komen veel van zijn geliefde thema’s terug: de rauwe werkelijkheid van Los Angeles, liters drank die voor een roes zorgen en poëtische inzichten over de mens en zijn hunkering naar affectie. Dat levert met BUKO diep tragikomisch theater op. Acteurs Dominique Van Malder en Tom Vermeir zetten hier een ware krachttoer neer. De gore praat en seksistische metaforen verbergen vooral de diepe eenzaamheid van hun personages. Na twee uur dijenkletsen komt het schrijnende einde dan ook hard aan, al gluurt er toch een flard hoop aan de skyline van de city of dreams.
Net als Grey Gardens of Colossus is BUKO een ware theaterbelevenis, waarin een intelligente tekstcompilatie, een vindingrijke regie en liters spelplezier een geslaagd huwelijk aangaan. Abattoir Fermé blijft een uniek gezelschap.”

 

Jungle – Joost Vandecasteele (beste roman)
“Joost Vandecasteele overtuigt met deze intrigerende roman over een schrijver zonder uitgever die overeind tracht te blijven in een ontwrichte wereld waar de grens tussen realiteit en spel vervaagt. In dit ultra hedendaagse verhaal in een hyper stedelijke context schuwt Vandecasteele prangende maatschappelijke kwesties niet. Een origineel boek dat tot nadenken stemt en de lezer verontrust achterlaat; humoristisch, geëngageerd, maatschappijkritisch en hier en daar ronduit confronterend.”

 

Rosie en Moussa, voor altijd – Michael De Cock (beste jeugdliteratuur)  (illustraties: Judith Vanistendael)
“De spontane verhalen over Rosie en Moussa hebben al jarenlang een ongedwongen brug geslagen tussen diverse samenlevingsvormen in onze maatschappij. Opgewekt en nieuwsgierig ontdekken twee lagere schoolkinderen hun dagelijkse leefwereld in de grote stad en delen ze elkaars dromen en fantasie.

De openhartige, warme vertelstijl en de vlotte leesbaarheid, hebben al vele kinderen enthousiast gekregen. De boeken werden in diverse talen vertaald, er werd een theatervoorstelling van gemaakt en de film wordt verwacht. De verhalen zijn ook allemaal in één bundel verschenen waardoor ze opnieuw achter elkaar aan voor uren leesplezier zorgen.”

Sofie Muller (beste visuele kunsten)

 “De jury looft de voortdurende zoektocht van de Gentse kunstenares Sofie Muller naar een nieuwe beeldtaal met specifieke aandacht voor het materiaal. Bijzonder werk vraagt om aparte grondstoffen en de keuze voor albast is niet de meest gemakkelijke. Het specifieke materiaal vraagt een ambachtelijke benadering met respect voor traditie en de eigenschappen van de materie. Ze gebruikt niet alleen de structuur en de kleur van de stenen, die varieert van melkachtig wit met transparante aderen tot helder wit, grijs roze, roodachtig en bruin, maar ze respecteert die eigenheid ook en neemt die mee in haar schepping. Zo vangt ze tijd en licht in materie. Verleden en heden, traditie en authentiek ambacht leiden tot een specifiek oeuvre waarin universele menselijke gevoelens op een unieke wijze tot uiting komen. Proficiat”.

Millionaire (beste pop/rock)
“We wisten dat Millionaire als een fraaie boeddhistische boemerang ooit zou reïncarneren én met grote kracht in onze smoel terugkomen. Maar wie had gedacht dat het twaalf jaar na “Paradisiac” zo hard prijs zou zijn? Na er een decennium het zwijgen toegedaan te hebben, heeft Tim Vanhamel zijn oude band nieuw leven ingeblazen met “Sciencing”. En die plaat blijkt alwéér aan te komen met verdomd grote orkaankracht. Millionaire overrompelt, neemt je mee op een grandioze trip doorheen het universum, prikkelt al je organen... en laat je meer dan een uur lang niet los.”

Soulwax (beste electronic)
“We hebben er een godvergeten eeuwigheid op moeten wachten. Maar dit jaar was hij er dan toch: “From DEEWEE”, de langverhoopte nieuwe plaat van Soulwax. De broers namen hoorbaar ruim de tijd om zichzelf opnieuw uit te vinden. Het album, opgenomen in hun Gentse Studio Deewee, overstijgt bovendien alle verwachtingen. Dit is géén logisch vervolg op hun schuimbekkende elektroplaat Nite Versions. Maar wel een bedachtzame, uitgepuurde en elegante dansplaat. Meedogenloze krautrock waar het hoort, subtiele accenten waar die passen. En geraffineerde, minutieuze elektronica over de hele lijn. “From DEEWEE” is daarmee een onnavolgbare evenwichtsoefening tussen machine en analoge ziel.”

Het Zesde Metaal (beste Nederlandstalig)
“Het Zesde Metaal pakt al sinds het debuut Akattemets uit met rake songs. Met hun laatste album Calais zet de groep weer een muzikale stap voorwaarts en staan songschrijvers Wannes Cappelle & Robin Aerts meer dan op scherp. Ook live is Het Zesde Metaal een solide machine en vaste waarde, een hechte band met veel kilometers op de teller. In 't West-Vlaams maar verstonbor voor iedereen.”

Robert Groslot (beste Hedendaags Klassiek)
 

"Na een moeilijke fase van wikken en wegen tussen de drie genomineerden werken van Alain Craens, Robert Groslot en Frederick Neyrinck, viel de uiteindelijke keuze toch op het Concerto voor piano en orkest van Robert Groslot (1951).
Het werk trof de jury door zijn diepgaande degelijkheid van opbouw en logische uitwerking. Het samenspel en concertant idee kent een permanente afwisseling, die de luisteraar kan blijven boeien. Doordat het werk als ééndelig werd opgevat behoudt het zijn dramatiek van begin tot einde waardoor de muzikale spanning geen ogenblik verslapt en voert de aandachtige luisteraar zonder problemen binnen naar de eigen klankenwereld die Robert Groslot zich de laatste jaren eigen maakte.
Verder is het ongetwijfeld een sterke bijdrage tot het concertrepertoire van elke pianist in ons land, die zich in dit werk ten volle kan waarmaken, zowel op virtuoos als muziekaal vlak.
Al deze redenen waren voor de jury voldoende om het Concerto voor piano en orkest van Robert Groslot - dat zijn creatie kreeg in april 2017 in Studio 4 met als uitvoerders Jan Michiels, piano samen met de Brussels Philharmonic olv.Giancarlo Guerrero - de Sabam Award 2017 toe te kennen in de categorie ‘Hedendaags Klassiek’."

 

 

 

TaxiWars (beste Alternatief)
juryverslag volgt

De ouders van Felix De Laet, aka Lost Frequencies, kwamen de award voor hun zoon ophalen. Felix won zowel "Export" als "Airplay" met "Reality"

 

Onze jury’s:

Muziek: Michael Robberechts, Dirk Steenhaut, Evert Venema, Wouter Degraeve, Gunther Van Assche
Theater: Liv Laveyne, Filip Tielens, Merel Vandegehuchte, Peter Decroubele en Eva Lesage
Literatuur: Geert Heylen, Iris Van Germeersch, Anne Janssen en Anna Luyten
Audiovisueel: Roel Van Bambost, Mark Coenen, Valerie Droeven, Elisa Heene en Bram Renders
Visuele Kunsten: Peter Wouters, Peter Bernaerts en Philip Van den Bossche

 

Uiteraard waren er ook collega's genomineerden die niet huiswaarts keerden met een trofee, maar verliezers werden er niet gespot maandagavond, enkel schitterende auteurs in onze fotoreportage:

Genomineerde jeugdauteur Wally Doncker liet zich vergezellen door zijn twee dochters op onze rode loper.

 

Arne Sierens, theaterauteur in hart en nieren, hier met actrice Marijke Pinoy

 

Stijn Devillé, genomineerd in de categorie Theater met "Hoop" (foto boven), net als Wouter Deprez met zijn ontroerende voorstelling "Bloemen, Bijen en Borstbollen" (foto onder). Halverwege januari gaat de nieuwe voorstelling van Wouter in première.

 

Topper Dimitri Verhulst, genomineerd in de categorie jeugdtheater met de voorstelling "Konijn met Pruimen"

 

Ook de makers van "Callboys", genomineerde en bejubelde fictiereeks, waren present!

Ariane Sonck, Paul Contryn en Stef De Paepe, bezielers van "Uilskuiken en Takkeling", genomineerde voorstelling jeugdtheater

 

 

(Samenstelling: TG - Foto’s © Sabam/GVW)